“วันที่สัมภาษณ์ตำแหน่งอาจารย์ที่กำแพงแสน บังเอิญเป็นวันเดียวกับที่ผมมีสัมภาษณ์รอบสองของบริษัทเซลที่เพชรบุรีตัดใหม่พอดี วันนั้นผมต้องเลือกว่าจะไปที่ไหน สุดท้ายก็เลยเลือกสมัครมาเป็นอาจารย์ ด้วยเหตุผลส่วนตัวที่ว่า ความรู้สึกของเราตอนเรียนจบปี 6 เรารู้สึกว่าสัตวแพทย์ดูเป็นอาชีพที่ต้อยต่ำ ก็เลยตั้งใจว่าถ้าได้โอกาสมาเป็นอาจารย์ เราจะใช้ความรู้ ความสามารถมาช่วยยกระดับวิชาชีพให้ดีขึ้นมาทัดเทียมกับวิชาชีพอื่น ๆ ให้ได้”
.
หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น อาจารย์เฉลิมพลจึงเริ่มต้นชีวิตการเป็นอาจารย์สัตวแพทย์เรื่อยมา พูดคุยจนมาถึงตอนนี้เชื่อว่าหลายท่านอาจสงสัยว่า อะไรคือจุดเปลี่ยนที่ทำให้อาจารย์เฉลิมพลเปลี่ยนเส้นทางชีวิตจากตำแหน่งอาจารย์ภาควิชาสัตว์ใหญ่ หันเหมาอยู่ในวงการสัตว์เล็กได้ อาจารย์เล่าให้พวกเราฟังว่า ด้วยความที่มีจุดเริ่มต้นเป็นอาจารย์สอนทางด้านสัตว์ใหญ่ และช่วงนั้นประเทศไทยมีการระบาดของโรคปากเท้าเปื่อย อาจารย์จึงอยากใช้โอกาสนี้ไปศึกษาต่อต่างประเทศในศาสตร์ที่ยังไม่ค่อยมีผู้รู้เพื่อนำความรู้เหล่านั้นมาต่อยอด และกลับมาช่วยควบคุมการระบาดของโรคที่ประเทศไทย แต่ด้วยข้อจำกัดหลากหลายประการทำให้อาจารย์จำเป็นต้องเปลี่ยนหัวข้องานวิจัยอยู่บ่อยครั้ง
.
จนเมื่อปี พ.ศ. 2540 ประเทศไทยประสบกับปัญหาทางด้านเศรษฐกิจ นักเรียนไทยในต่างประเทศไม่ได้รับทุนสำหรับอยู่อาศัย อาจารย์จึงจำเป็นต้องหางานเสริมเพื่อหารายได้ระหว่างเรียน ในจังหวะนั้นเองศูนย์วิจัยโรคนิ่วของมหาวิทยาลัยมินนิโซต้า (Minnesota Urolith Center) ได้เปิดรับนักศึกษาเข้าทำงานพิเศษ อาจารย์จึงได้สมัครเข้าไปทำงาน ระหว่างการทำงานอาจารย์พบว่าทางศูนย์มีข้อมูลเก็บรวบรวมไว้อยู่เป็นจำนวนมาก แต่กลับไม่มีกำลังคนมากพอที่จะหยิบข้อมูลเหล่านั้นมาวิเคราะห์ต่อไป นั่นเองจึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ทางศูนย์วิจัยทาบทามอาจารย์ให้มาทำวิจัยเกี่ยวกับระบบทางเดินปัสสาวะในสัตว์เล็ก